Οι γιατροί διαγιγνώσκουν τις ψυχικές ασθένειες εξετάζοντας τα συμπτώματα. Η σωστή διάγνωση είναι κρίσιμη επειδή σας δείχνει τη σωστή θεραπεία, αλλά οι ψυχιατρικές διαγνώσεις μπορεί να είναι δύσκολες.
Συμπτώματα διαφορετικών ψυχικών διαταραχών - όπως μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, διπολική διαταραχή και επιλόχειο κατάθλιψη, για παράδειγμα - συχνά επικαλύπτονται και οι διαταραχές εμφανίζονται συχνά μαζί. Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα αυτού, είναι η αλληλεπικάλυψη των διαταραχών άγχους και της κατάθλιψης. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη είναι επίσης ανήσυχοι.
Οι έρευνες δείχνουν πόσο μοιράζονται αυτές οι καταστάσεις και από άποψη γενετικής, πράγμα που σημαίνει ότι μια άλλη πτυχή για τον εντοπισμό μιας διάγνωσης ψυχικής υγείας είναι η κατανόηση του οικογενειακού ιστορικού ενός ατόμου. Αυτές οι διαταραχές οφείλονται σε μεγάλο βαθμό γενετικά, επομένως εμφανίζονται σε οικογένειες, και αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε.
Έχοντας μόνο ένα σύμπτωμα από αυτόν τον κατάλογο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε ψυχική ασθένεια. Υπάρχουν σχεδόν πάντα περισσότερα από ένα σημάδια και ένας ψυχίατρος που κάνει μια διάγνωση θα τα λάβει όλα υπόψη. Μόνο ένας εκπαιδευμένος ειδικός μπορεί να κάνει μια οριστική διάγνωση και διαφορετικές ψυχικές ασθένειες χαρακτηρίζονται από διαφορετικά συμπτώματα. Υπάρχουν όμως ορισμένα κοινά προειδοποιητικά σημάδια που πρέπει να προσέξετε γενικά. Συνήθως, ψάχνετε για αρκετά από αυτά τα συμπτώματα που εμφανίζονται μαζί - και για αλλαγές στη συμπεριφορά.
Απόσυρση και απάθεια
Το «κλείσιμο» στον εαυτό σας και η αποφυγή παρέας με φίλους ή η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες θα μπορούσε να είναι σημάδι κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής, σχιζοφρένειας, αγχώδους διαταραχής και περισσότερων ανησυχιών για την ψυχική υγεία.
«Το [άτομο] δεν είναι τόσο διαδραστικό, ίσως μένει περισσότερο στο σπίτι στο δωμάτιό του», λέει η Anita Everett, MD, πρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το να παίρνουμε λίγο «χρόνο για εμάς» είναι κακό πράγμα. Το να περνάτε χρόνο μόνοι σας μπορεί να είναι μια πράξη φροντίδας του εαυτού σας, αλλά η απώλεια ενδιαφέροντος για τις δραστηριότητες που κάποτε απολαύσατε θα μπορούσε να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι. Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα συμπτώματα ψυχικής ασθένειας, αυτή η απομόνωση συχνά αντιπροσωπεύει μια απόκλιση από την προηγούμενη συμπεριφορά.
Συναισθηματικά ξεσπάσματα
Στο αντίθετο άκρο του φάσματος από την απόσυρση και την απάθεια βρίσκονται αυτά που αποκαλούνται «δυνατά» χαρακτηριστικά ψυχικής ασθένειας. Οι άνθρωποι είναι πιο ευερέθιστοι, πιο ανήσυχοι. Κάποιος στη μανιακή φάση της διπολικής διαταραχής μπορεί να είναι υπερ-κοινωνικός, να μιλά πολύ γρήγορα ή να ξοδεύει πολλά χρήματα. Ένα άτομο με σχιζοφρένεια μπορεί να είναι εμφανώς στενοχωρημένο εάν πιστεύει ότι τον παρακολουθούν ή τον κατασκοπεύουν.
Προβλήματα με τη σκέψη
Στην κατάθλιψη, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πρόβλημα εστίασης και μνήμης πραγμάτων. Μπορεί να νιώθετε μπερδεμένοι προσπαθώντας να συντονίσετε τις συνήθεις εργασίες ή μπορεί να αισθάνεστε πιο αναποφάσιστοι από το συνηθισμένο.
Παρόμοια προβλήματα με τη μνήμη και τη συγκέντρωση μπορεί να εμφανιστούν με τη σχιζοφρένεια, μαζί με δυσκολία επίλυσης προβλημάτων και βραδύτερους χρόνους αντίδρασης.
Άλλες ψυχικές ασθένειες έχουν παρόμοια και διακριτά γνωστικά προβλήματα και, δεν αποτελεί έκπληξη, αυτά τα θέματα μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή λειτουργία. Αυτό θα μπορούσε να εκφραστεί, όπως προβλήματα στο σχολείο ή στην εργασία, ή πιο ανεπαίσθητα, όπως δυσκολία στην πλοήγηση σε λογαριασμούς και ραντεβού.
Τα γνωστικά προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν σε μερικές από τις αλλαγές που μπορεί να σηματοδοτούν μια ψυχική ασθένεια: απουσία από το σχολείο, πτώση βαθμών, έλλειψη εργασίας. Όλες αυτές οι δραματικές αλλαγές μπορεί να είναι προειδοποιητικά σημάδια.
Δυσκολία στον ύπνο
Έως και 80% των ατόμων με ψυχική ασθένεια αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον ύπνο. Είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο σε διαφορετικές διαταραχές άγχους, κατάθλιψη, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και διπολική διαταραχή.
Θα μπορούσε να σημαίνει υπερβολικός ή πολύ λίγος ύπνος, ανήσυχος ύπνος, ή ξύπνημα πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας - και οι διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν τη θεραπεία.
Υπάρχει επίσης μια διαφορετική πτυχή: Οι διαταραχές του ύπνου αυξάνουν μερικές φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης ψυχικής ασθένειας.
Όλοι μπορούν να επωφεληθούν από έναν καλό ύπνο. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτό σημαίνει επτά έως εννέα ώρες τη νύχτα. Ακόμα κι αν έχετε μια κατάσταση ψυχικής υγείας, τα ίδια κόλπα που λειτουργούν για άλλους μπορεί να λειτουργήσουν για εσάς: περικοπή καφεΐνης, άσκηση (αν και όχι ακριβώς πριν από τον ύπνο), ύπνος και ξύπνημα την ίδια ώρα κάθε μέρα, και όχι παίρνοντας το τηλέφωνο ή το φορητό υπολογιστή σας για ύπνο μαζί σας. Η θεραπεία και τα φάρμακα μπορούν επίσης να βοηθήσουν.
Αλλαγές στην όρεξη
Το να μην θέλετε να φάτε ή να αρνείστε εντελώς το φαγητό είναι τα κεντρικά συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας, μιας σοβαρής ψυχιατρικής διαταραχής. Η ανορεξία εμφανίζεται συχνά παράλληλα με άλλες ψυχικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης και των διαταραχών άγχους. Η διαταραχή υπερφαγίας και η νυχτερινή διατροφή έχουν συνδεθεί με σχιζοφρένεια.
Το να τρώτε λιγότερο ή η απώλεια όρεξης ή το ενδιαφέρον για φαγητό μπορεί επίσης να είναι σημάδι κατάθλιψης, άγχους ή ακόμη και καθημερινού στρες. Φυσικά, το να μην τρώτε αρκετά μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους και, όταν είναι δραματικό, μπορεί να είναι ένας ορατός δείκτης ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ασυνήθιστη συμπεριφορά
Ένα από τα κύρια προειδοποιητικά σημάδια μιας ψυχικής ασθένειας είναι η αλλαγή, ένας ήρεμος άνθρωπος να τσακωθεί, ή ένα εσωστρεφές άτομο να γίνει παράξενα εξωστρεφές.
Συχνά τέτοιου είδους ασθένειες δεν συμβαίνουν τη μια μέρα στην άλλη. Συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου, αλλά ο χρόνος μπορεί να είναι κάτι τόσο σύντομο όσο μερικές εβδομάδες ή ένα μήνα.
Ενώ οι μισές ψυχικές ασθένειες εμφανίζονται μέχρι την ηλικία των 14 ετών, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, μπορεί να είναι ευκολότερο να εντοπιστούν τέτοιες αλλαγές στους ενήλικες. Τα ¾ των ψυχικών ασθενειών εμφανίζονται όταν το άτομο είναι 24 ετών.
Εάν παρατηρήσετε πολλά από αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια στον εαυτό σας ή σε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο, σκεφτείτε να συζητήσετε τα συμπτώματα με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.
